Opinia Krajowej Rady Sądownictwa z dnia 4 października 2017 r. (Nr WO 020-92/17)
OPINIA
KRAJOWEJ RADY SĄDOWNICTWA
z dnia 4 października 2017 r.
w przedmiocie poselskiego projektu ustawy o zmianie ustawy – Kodeks karny
Krajowa Rada Sądownictwa, po zapoznaniu się zposelskim projektem ustawy o zmianie ustawy – Kodeks karny, przekazanym przy piśmie Zastępcy Szefa Kancelarii Sejmu z 31 lipca 2017 r. Nr GMS-WP-173-197/17 opiniuje go negatywnie.
Po raz kolejny Rada zwraca uwagę, że częste i nieskoordynowane zmiany kluczowego w obszarze prawa karnego aktu prawnego, jakim jest ustawa – Kodeks karny, prowadzą do braku stabilności prawa. Wpływa to negatywnie na świadomość prawną adresatów norm, a przez to ogranicza realną zdolność do dostosowania zachowań obywateli do pożądanego przez ustawodawcę wzorca. Podkreślić należy, że powyższy stan rzeczy jest efektem m.in. niepowołania od dłuższego czasu Komisji Kodyfikacyjnej Prawa Karnego.
Jeżeli chodzi o poszczególne rozwiązania zaproponowane w projekcie, należy ocenić je negatywnie. Skutkiem wejścia w życie opiniowanej regulacji może być włączenie w zbyt szerokim zakresie norm prawa karnego w obszar życia politycznego i w efekcie wykorzystanie ich do rozwiązywania konfliktów w tym segmencie aktywności publicznej. Byłoby to sprzeczne z celami i zadaniami prawa karnego. Ponadto znamiona przestępstw przewidzianych w projekcie są częściowo niewystarczająco dookreślone, o blankietowym charakterze (np. znamię niezgodności lub sprzeczności z Konstytucją Rzeczypospolitej). To zaś uchybia gwarancyjnej funkcji prawa karnego.
Przedstawiony projekt jest w związku z tym wadliwy legislacyjnie i nie gwarantuje osiągnięcia celów, deklarowanych m.in. w jego uzasadnieniu. Jeszcze raz podkreślić należy, że instrumenty właściwe prawu karnemu, poza wyjątkowymi sytuacjami, nie są właściwe do rozwiązywania konfliktów o charakterze politycznym. Nadto obecnie obowiązujące regulacje (np. art. 231 Kodeksu karnego) pozwalają na właściwą reakcję prawnokarną w społecznie szkodliwych przypadkach przekroczenia obowiązującego prawa, w tym Konstytucji Rzeczypospolitej, przez osoby, które objęte miałyby zostać projektowanymi przepisami.