Opinia Krajowej Rady Sądownictwa z dnia 9 maja 2016 r. (Nr WO 020-41/16)
OPINIA
KRAJOWEJ RADY SĄDOWNICTWA
z dnia 9 maja 2016 r.
w przedmiocie projektu rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie sposobu przeprowadzenia licytacji ruchomości
Krajowa Rada Sądownictwa, po zapoznaniu się z treścią projektu rozporządzenia co do zasady opiniuje projekt pozytywnie, zgłaszając do niego poniższą uwagę.
Rada zauważa, że w § 9 projektu rozporządzenia przewidziano obowiązek zwolnienia spod egzekucji części ruchomości będących przedmiotem licytacji, gdy suma osiągnięta ze sprzedaży pozostałych ruchomości wystarcza na zaspokojenie egzekwowanych należności i kosztów egzekucji. Wprowadzenie tego rodzaju obowiązku jest słusznym wdrożeniem ogólnej zasady mającej na celu ochronę interesu dłużnika, wprowadzonej w art. 845 § 3 Kodeksu postępowania cywilnego, a polegającej na ograniczeniu egzekucji jedynie do ruchomości które są potrzebne do zaspokojenia należności i kosztów egzekucyjnych. Treść § 9 projektowanego rozporządzenia może prowadzić do wątpliwości interpretacyjnych, czy obowiązek zwolnienia spod egzekucji części ruchomości będących przedmiotem licytacji istnieje jedynie, gdy nabywcy po udzieleniu przybicia zapłacili natychmiast całość sumy wystarczającej na zaspokojenie egzekwowanych należności i kosztów egzekucji, czy też dotyczy również sytuacji, w której nabywcy skorzystali z uprawnienia do zapłaty całości sumy w późniejszym terminie, przewidzianym w art. 871 zd. 2 Kodeksu postępowania cywilnego. Może zatem powstać sytuacja, w której komornik niezwłocznie po udzieleniu przybicia na rzecz nabywcy części ruchomości objętych licytacją zwolni spod zajęcia pozostałe ruchomości, mimo że nie otrzymał jeszcze całości ceny nabycia, a w konsekwencji, gdyby nabywca jej nie uiścił, a udzielone przybicie upadnie, w żadnej mierze nie nastąpi zaspokojenie wierzyciela oraz kosztów egzekucji. Powyższe umożliwiałoby dłużnikowi zbycie zwolnionych spod zajęcia rzeczy ruchomych i tym samym wyjęcie ich spod egzekucji przed ponownym zajęciem i wznowieniem przetargu przez komornika.
W ocenie Krajowej Rady Sądownictwa obowiązek zwolnienia pozostałych ruchomości spod zajęcia powinien być poprzedzony uprawomocnieniem się przybicia udzielonego osobom oferującym najwyższą cenę i zapłaceniem przez nabywców ceny za rzeczy ruchome, która w sumie wystarcza na zaspokojenie egzekwowanych należności i kosztów egzekucji. Natomiast na komornika powinno się nałożyć obowiązek powstrzymania się od sprzedaży pozostałych ruchomości, a następnie ich zwolnienia po przejściu własności nabytych ruchomości na ich nabywcę.