Opinia Krajowej Rady Sądownictwa z dnia 9 maja 2016 r. (Nr WO 020-43/16; druk sejmowy nr 408)
OPINIA
KRAJOWEJ RADY SĄDOWNICTWA
z dnia 9 maja 2016 r.
w przedmiocie rządowego projektu ustawy o delegowaniu pracowników w ramach
świadczenia usług
Krajowa Rada Sądownictwa opiniuje projekt ustawy o delegowaniu pracowników w ramach świadczenia usług zgłaszając poniższą uwagę.
Rada zauważa, że projektodawca w art. 33 ustawy zadecydował o uchyleniu Działu Drugiego Rozdziału IIa ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz.U. z 2014 r., poz. 1502 z późn. zm.), co uzasadnił przeniesieniem tego rozdziału z odpowiednią modyfikacją do Rozdziału 2 projektowanej ustawy zatytułowanego „Warunki zatrudnienia pracowników delegowanych na terytorium RP”. Nie uzasadnił jednak w należyty sposób modyfikacji treści art. 672 § 1 pkt 6 Kodeksu pracy, która w brzmieniu nadanym w art. 4 ust. 2 pkt 6 projektu znacząco ograniczy katalog uprawnień chronionych przewidzianych dla pracowników delegowanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Decyzja o wyjęciu spod ochrony Kodeku pracy uprawnień pracowników delegowanych na terytorium RP, a związanych z rodzicielstwem i wprowadzenie w to miejsce jedynie ochrony uprawnień pracownic delegowanych na terytorium RP w okresie ciąży oraz w okresie urlopu macierzyńskiego powinna zostać w odpowiedni sposób umotywowana. Powinno to nastąpić szczególnie z uwagi na okoliczność, że jak zauważył projektodawca w uzasadnieniu projektu odnośnie tzw. „dyrektywy podstawowej” (Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 96/71/WE z dnia 16 grudnia 1996 r. dotycząca delegowania pracowników w ramach świadczenia usług; Dz. Urz. WE L 18 z 21.01.1997, str. 1; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 5, t. 2, str. 431), przepisy dyrektywy nie stanowią przeszkody w stosowaniu korzystniejszych dla pracowników warunków zatrudnienia niż w niej przewidziane. Z uwagi na to, że zarówno art. 672 § 1 pkt 6 Kodeksu pracy, jak i art. 4 ust. 2 pkt 6 projektowanej ustawy dotyczą wykonania dyrektywy podstawowej z 16 grudnia 1996 r. zasadnym jest nałożenie na projektodawcę obowiązku odpowiedniego uzasadnienia zmiany odbierającej pracownikom delegowanym na terytorium RP uprzednio przyznanych na podstawie art. 672 § 1 pkt 6 Kodeksu praw podmiotowych. Ogólnikowe stwierdzenie, że dokonano odpowiedniej modyfikacji treści Działu Drugiego Rozdziału IIa Kodeksu pracy nie wypełnia tym samym podstawowych wymogów stawianych uzasadnieniu ustawy.