Stanowisko Krajowej Rady Sądownictwa z dnia 8 maja 2015 r. (Nr WO-401-7/15)
STANOWISKO
KRAJOWEJ RADY SĄDOWNICTWA
z 8 maja 2015 r.
w sprawie terminów zakreślanych Radzie przez Ministra Sprawiedliwości
na udzielenie odpowiedzi
Krajowa Rada Sądownictwa wypowiadała się w sprawie wypełniania ustawowego obowiązku opiniowania aktów prawnych w stanowisku z dnia 6 listopada 2014 r. Niestety praktyka działania Ministra Sprawiedliwości nie uległa zmianie.
Zdaniem Rady zakreślanie konstytucyjnemu organowi państwa terminów do udzielania odpowiedzi nieuwzględniających kolegialnego charakteru Rady narusza zasadę współdziałania organów Państwa. Dotyczy to także nieprzedstawiania wraz z projektami ustaw aktów wykonawczych, a następnie występowanie o ich pilne, niezwłoczne bądź w możliwie najkrótszym terminie zaopiniowanie, co także narusza tę zasadę.
Wątpliwości Rady wywołuje także występowanie o zaopiniowanie projektów aktów prawnych przez odesłanie do internetowych baz danych bądź stron internetowych Rządu. Przykładem tego rodzaju działań jest pismo z 4 maja 2015 r. dotyczące aktów wykonawczych z zakresu postępowania karnego. Rada podkreśla jednocześnie, że akceptuje przesyłanie przez Ministra Sprawiedliwości pism drogą elektroniczną wraz ze stosownymi załącznikami.
Ponadto Minister Sprawiedliwości nie dostrzega, że w ramach rozszerzania przysługujących mu uprawnień jest organem dysponującym szeregiem danych np. dotyczących szkoleń sędziów. Wynika to z art. 3 ustawy o Krajowej Szkole Sądownictwa i Prokuratury regulującego nadzór nad Szkołą przez Ministra Sprawiedliwości i przepisów o nadzorze zewnętrznym i roli dyrektora w sądzie. W związku z tym przesyłanie Krajowej Radzie Sądownictwa do wypełnienia kwestionariuszy o charakterze statystycznym powoduje niemożność merytorycznej odpowiedzi na wystąpienie Ministra (np. pismo z dnia 28 kwietnia 2015 r. DL-X-070-3/15/6).
Krajowa Rada Sądownictwa wyraża nadzieję, że powyższe nieprawidłowości wynikają jedynie z niewystarczająco przemyślanego określania terminów kierowania korespondencji, nie zaś z braku spójnej koncepcji projektowanych aktów prawnych, z których znaczna część ma charakter ustrojowy, bardzo istotny dla realizacji prawa obywateli do sądu zgodnie z art. 45 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.