Opinia Krajowej Rady Sądownictwa z dnia 17 października 2014 r. (Nr WOK 020-92/14; druk sejmowy nr 2816)
OPINIA
KRAJOWEJ RADY SĄDOWNICTWA
z dnia 17 października 2014 r.
w przedmiocie poselskiego projektu ustawy o zmianie ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym oraz o zmianie niektórych innych ustaw
Krajowa Rada Sądownictwa pozytywnie opiniuje poselski projekt ustawy o zmianie ustawy o Krajowy Rejestrze Sądowym oraz o zmianie niektórych innych ustaw.
Krajowa Rada Sadownictwa podkreśla, że projektowana regulacja była postulowana przez Radę i wypełnia oczekiwania związane z potrzebą uregulowania sytuacji podmiotów nieprzerejestrowanych do Krajowego Rejestru Sądowego.
W ocenie Rady przedstawiony projekt ustawy wypełnia w objętym projektem zakresie rozwiązania przyjęte w założeniach do projektu ustawy o zmianie ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym i innych ustaw w wersji z lipca 2014 r. Pożądanym byłoby całościowe wprowadzenie proponowanych w projekcie założeń rozwiązań, jednak przyjęty zakres także stanowi wyodrębnioną zamkniętą całość a jego wprowadzenie oceniamy jako pilne. Proponowane rozwiązania zwiększają pewność i bezpieczeństwo obrotu prawnego, a także lepiej chronią jego uczestników.
Do przedstawionego projektu Rada zgłasza następujące uwagi.
W projektowanym art. 25a ust. 1 pkt 4 Rada proponuje wyeliminowanie zwrotu „mimo wezwania sądu”. Zdaniem Rady każdy podmiot prowadzący działalność gospodarczą świadomy jest ustawowych obowiązków dotyczący składania sprawozdań finansowych. Dwukrotne ich niezłożenie powinno spotykać się z sankcją w postaci możliwości wszczynania postępowania likwidacyjnego bez przypominania o ustawowym obowiązku.
W art. 25c rozważyć należy podzielenie go na dwa punkty, przy czym odnośnie badania przez sąd rejestrowy czy dany podmiot posiada nieruchomości oraz czy reguluje zobowiązania podatkowe, sąd powinien badać w każdej sprawie przez zbadanie stanu ksiąg wieczystych i zasięgnięcia informacji w urzędzie skarbowym (obligatoryjnie). Natomiast pkt 2 powinien dotyczyć możliwości zwracania się o informacje do pozostałych podmiotów i badań innych rejestrów i ewidencji.
Rozważanie wymaga w nawiązaniu do treści uzasadnienia projektu założeń do projektu ustawy o zmianie ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym – regulacja dotycząca umarzania postępowania o rozwiązanie podmiotu w przypadku przewidzianym w art. 25e.
Przyznanie osobom określonym w art. 25e pkt 3 uprawnienia do dochodzenia roszczeń w stosunku do Skarbu Państwa wywołuje wątpliwości. Wcześniejsze postępowanie wymienionych osób może prowadzić do wniosku, że porzucili oni mienie. Rada dostrzega zabezpieczający charakter pkt 4 tego artykułu. Krajowa Rada Sądownictwa sugeruje jednocześnie, aby ponownie przemyśleć regulację proponowaną w art. 25e ust. 3 ustawy o KRS, która umożliwia dochodzenie roszczeń wspólnikom, członkom spółdzielni i innym osobom uprawnionym w majątku likwidacyjnym, gdy reprezentują łącznie co najmniej 2/3 głosów. Zdaniem Rady różnicowanie rozwiązań w odniesieniu do podmiotów wykreślonych z rejestru decyzją sądu oraz podmiotów nieprzerejestrowanych uznanych za wykreślone z dniem 1 stycznia 2016 r. nie znajduje uzasadnienia. W opinii Rady, w obydwu przypadkach prawa wspólników, członków spółdzielni i innych osób uprawnionych do udziału w majątku powinny wygasać z chwilą nabycia mienia przez Skarb Państwa, co przyczyni się do eliminacji ewentualnych nadużyć związanych z wygaszaniem działalności podmiotów gospodarczych.
Istotne wątpliwości wywołuje art. 25e pkt 10, który przewiduje przekazywanie przez starostę majątku na rzecz podmiotów wskazanych przez fundatora lub statut stowarzyszenia. Otwiera to problem sporu o to na podstawie jakich kryteriów majątek przekazano danemu podmiotowi. Możliwe jest inne rozumienie tego przepisu, być może po jego doprecyzowaniu wskazujące, że przekazuje określone środki pieniężne ale nadal pozostaje problem podmiotu na rzecz którego jest to przekazywane.
W art. 3 rozważyć należy kolejność zdań w proponowanym pkt 2b. Wydaje się, że najpierw należy uregulować wygaśnięcie praw wspólników, a dopiero po tym stwierdzeniu uregulować zasady odpowiedzialności Skarbu Państwa.
W pkt 2e i 2f uregulowana jest sytuacja członków spółdzielni. Rada zwraca uwagę na potrzebę rozważenia sytuacji nabywców spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu w spółdzielniach – nieruchomościach, które mają nieuregulowany stan sprawny bądź nie stanowią własności spółdzielni.
Rada podkreśla potrzebę pilnego przyjęcia proponowanych regulacji.